woensdag 24 september 2014

Secret club, American, Insulted

Joehoeee!!
Nu ik eindelijk mijn laptop aan de praat gekregen heb kan ik nog meer blabla-verhaaltjes voor jullie typen :) Dat blabla komt omdat mn hoofd erg druk is op het moment (door alle nieuwe indrukken) en dan ratel ik echt zomaar door zonder enige verhaallijn! Sorry!

Beach Playground
De vraag die ik het meest krijg is hoe mijn dagen als au pair eruitzien. Eigenlijk zijn mijn dagen best relaxed! Ik heb echt heel veel geluk gehad met mijn host family en hoef alleen maar op de kindjes te passen en hoef niks in het huishouden te doen. Mijn werkdag begint om 9.30 's ochtends als het mooi weer is (als het regent om 8.30 want dan gaat de 1yo niet mee met de mama om de 5yo naar school te brengen). Als het mooi weer is neem ik de kleine mee naar de beach playground (zie foto)waar ze zich zelf een uur kan vermaken :)
Dan gaan we weer naar huis en probeer ik haar tevreden te houden tot 12u: lunch time!
Amerikaanse lunch. Peanutbutter and Jelly Sandwich that is. Ik haat jam én pindakaas, maar ik moet toegeven dat de combinatie nog niet eens zo vreselijk is als ik dacht (ja je eet soms zonder te denken met t kind mee, ik zou het niet vrijwillig proberen :P)
Amerikanen....

Om 13u is het naptime en brengt de mama haar meestal naar haar bedje..Ik heb dan vrij tot 15u (ik zei toch dat het relaxed was) en van 15u tot 17.30u let ik op de 1yo en de 5yo, meestal helpen de oudere kids mij daar ook nog bij dus dat is gewoon fun timeeee! De avonden zijn helemaal voor mezelf, maar ik mag ook altijd beneden zitten bij de familie als ze film gaan kijken ofzo :) ze hebben me er graag bij dus dat is erg leuk!



Storytime: 

Vorige week moest ik voor het eerst de 5-year old van school halen..Dus ik loop 10 minuten heuvel op  -ja het is echt nog best steil- met een kinderwagen -bizar charmant gezicht is dat...- om dat kind op te halen. Ze komt naar buiten, rent me voorbij en staat om haar moeder te roepen. Iedereen weet dat ik de au pair ben dus ik kom daar aan rennen met 1-year old op mn arm -die net heeft ontdekt hoe ze zichzelf los kan maken uit haar buggy- 'Hé hé tis oké ik kom je ophalen! kom maar mee!'. Ja grappig Aline. Wat denk je nou zelf? Als het kind haar mama wil, gaat ze echt niet met jou mee. Intussen begint er ook nog een random iemand tegen me te praten.. 'Ahhhhh and you're from America???' Nee mevrouw, ik kom uit Nederland. 'No way! oh wow your English teacher must have been American!' Nee mevrouw, dat was hij niet maar om de lieve vrede zeg ik maar ja en ren achter de 5-year old aan die de heuvel al af begint te rennen. En net als ik haar rustig aan mn hand heb, bedenkt ze zich dat het 'sweeties-day' is en ik snoep voor haar moet kopen. Ja lieve schat! Ik heb geen geld bij me! Krijsen, gillen, schreeuwen..en daar sta je dan met je goede gedrag. En bij elk woord wat je zegt, krijg je: 'DON'T TALK TO ME! I AM NOT TALKING TO YOU I AM NOT TALKING TO YOU!!!' Wat op zich best hilarisch is, alleen kijkt iedereen je aan alsof je de vreselijkste babysitter bent die bestaat..En dan moet je streng zijn. Moi, Aline, streng...tegen kinderen. Gelukkig kan ik best goed toneelspelen! Ben je 3 minuten thuis, is het hele probleem vergeten en hoor je bij haar secret club en mag je haar candy hebben. Ja. Haar. Candy. Mevrouw had dus gewoon nog snoep thuis en ze wilde het uiteindelijk niet eens :') Het is grappig hoe kids zo van dramaqueens in sweet princesses veranderen!


Wat ook grappig is...
Ik ben me daar toch beledigd vorige week door een mevrouw in de Claire's! Ik ging voor een tweede oorbel en ik kon 's ochtends m'n paspoort niet vinden, maar goed je kan altijd proberen dacht ik. (Ja ik ben ook nog iemand die eraan denkt om een paspoort mee te nemen naar zoiets..vond dat al heel wat). Eindelijk had ik de moed verzameld om die krengen te laten schieten, want ik wil het al heel lang. Dus ik stap de Claire's binnen met 12yo au pair kind en we leggen uit wat we willen. vraagt die vrouw 'Sorry, you have to be 16 to get your ears pierced and you look a little bit too young. How old are you, love?'
Dus ik 'I'm 19!'
Zij: 'Oh sorry I don't think you look like 19, do you have your ID on you? '
Ik: 'No I'm sorry. I know I look younger, people always tell me that'
Zij: 'Well I don't think you look like 16 as well, I think you're younger. You know my daughter is 18 and she looks younger than her age, but you look even younger! Maybe you can come back later with your parents. Byebye!'
En dan moet je die walk of shame uit de winkel lopen terwijl iedereen je aankijkt zo van: oooooohhh je hebt gelooooogennn over je leeftijd! shame on you!
Ja awesome! Ik was echt in staat om aan random strangers te vragen hoe oud ze dachten dat ik was. Gunst. Nou weet ik dat ik er jonger uitzie dan 19, maar 15 is ook wel weer een beetje overdreven. Oh well. Volgende week nog maar eens proberen!

En we proberen nog meer volgende week! Structuur krijgen in dit geblabla! :) Ooit gaat het lukken! Ooit :)

Laterrr!







1 opmerking:

  1. Dat zit in de familie. Ik was 25 (ok, ik had een blokjesbeugel) en sloot een sportabonnement af. Ik kreeg de papieren mee naar huis van de meneer achter de balie "die moet je moeder tekenen'.
    Ik stond op het punt om te vragen of mijn man (die ik toen overigens nog niet had) ook mocht tekenen.
    De mevrouw achter de balie had het niet meer. "Je kunt toch wel zien dat zij ouder is dan 16!"

    BeantwoordenVerwijderen